(Στίχοι/ Μουσική: Μάρκος Κούμαρης)
Αν μας έπαιζε το ράδιο ίσως και να μ’ άκουγες
κι ίσως καταλάβαινες πόσο σ’ αγαπώ
αν μας έπαιζε η τηλεόραση θ’ άκουγε κι η μάνα σου
που “τι βρίσκεις” ρώταγε “στο παιδί αυτό;”
μα μοναχός τραγουδώ για σένα αυτούς τους στίχους
γιά να σε βρούν, μα κολλούν στους τέσσερις μο τοίχους
μα μοναχός τραγουδώ, τραγουδώ
Αν μας παίζαν τα μπιτσόμπαρα ίσως με θυμόσουνα
όταν θα κουνιόσουνα με τη μουσική
αν μας παίζαν τα ρακάδικα και τα τσιπουράδικα
θ’ άκουγαν κι οι έντεχνοι κι ίσως άκουγες κι εσύ
μα μοναχός τραγουδώ …
Λέω να πάρω την κιθάρα μου, τις μπύρες, τα τσιγάρα μου
και δυό φιλαράκια μου που ξέρουν να ακούν
να σου κάνω αφιέρωμα, μέχρι το ξημέρωμα
με άγνωστα χιτάκια που για σένανε μιλούν
μα μοναχός τραγουδώ …
(Στίχοι/ Μουσική: Μάρκος Κούμαρης)
Στο Αιγαίο βασιλεύει ο μαύρος πειρατής (Ο πειρατής)
τις θάλασσες κουρσεύει ο μαύρος πειρατής (Ο πειρατής)
φουρτούνες δεν φοβάται (Ο πειρατής)
και κόντρα στο Βοριά
Έχει φωτιά στο αίμα και φλόγα στην καρδιά
Στην πλώρη ξεπροβάλει ο μάυρος πειρατής (Ο πειρατής)
τον κυνηγούν μα δεν τον έπιασε κανείς (Ο πειρατής)
με παγωμένο βλέμμα (Ο πειρατής)
και κοφτερό σπαθί
κερνάει μπαρούτι κι αίμα όποιον αντισταθεί
Ααα Ααα Ααα
Έξω απ’ τη Φαλκονέρα
και στον Κάβο Μαλιά
τον είδαν κάποια μέρα
καβάλα στον Βοριά
Στο Αιγαίο βασιλεύει ο μάυρος πειρατής (Ο πειρατής)
το πρόσωπο του λεν δεν το ‘χει δει κανείς (Ο πειρατής)
μα οι έμορφες κοπέλες (Ο πειρατής)
στου Αιγαίου τα νησιά
τον πειρατή προσμένουν πότε θα ‘ρθει ξανά
Χαράματα σαλπάρει ο μαύρος πειρατής (Ο πειρατής)
και τρεμοφέγγει πάνω τ΄ άστρο της αυγής (Ο πειρατής)
Ίσως και ν’ αρμενίζει (Ο πειρατής)
κάτω στην Μπαρμπαριά
με κάποια αγαπημένη στην πλώρη αγκαλιά
Ααα Ααα Ααα
Έξω απ’ τη Φαλκονέρα
και στον Κάβο Μαλιά
τον είδαν κάποια μέρα
καβάλα στον Βοριά
(Στίχοι/ Μουσική: Morais Luis Ramos, Cabral Amandio Dos Santos Cardoso)
Quem mostra' bo esse caminho longe?
Quem mostra' bo esse caminho longe?
Esse caminho pra São Tomé
Quem mostra' bo esse caminho longe?
Quem mostra' bo esse caminho longe?
Esse caminho pra São Tomé
Sodade sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Si bô 'screvê' me 'm ta 'screvê be
Si bô 'squecê me 'm ta 'squecê be
Até dia qui bô voltà
Si bô 'screvê' me 'm ta 'screvê be
Si bô 'squecê me 'm ta 'squecê be
Até dia qui bô voltà, sodade
(Στίχοι/ Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης)
Βάρδα κι, αράξαμε έγια μόλα
γεια σου καΐκι μου, Άη Νικόλα
ασήμι γέμισες σπαρταριστό
και τη χαρά σε σένα τη χρωστώ
και τη χαρά σε σένα τη χρωστώ
ασήμι γέμισες σπαρταριστό
Άϊντε κι αράξαμε, άγκυρα ρίχτε
κι όλοι τα χέρια σας μ’ αγάπη σφίχτε
να μάσουμε τα κάτασπρα πανιά
να βγάλουμε τα ψάρια στη στεριά
να βγάλουμε τα ψάρια στη στεριά
να μάσουμε τα κάτασπρα πανιά
Τώρα ας τραβήξουμε στ’ αρχοντικό μας
χαρά να δώσουμε στο σπιτικό μας
και στην κοπέλα μου μας αγαπά
να δώσουμε φιλάκια ναυτικά
να δώσουμε φιλάκια ναυτικά
και στην κοπέλα μου μας αγαπά
Βάρδα κι αράξαμε, έγια μόλα
γεια σου καΐκι μου, Άη Νικόλα
(Στίχοι/ Μουσική: Μάρκος Κούμαρης)
Θέλω να ξέρεις πως μου λείπεις
θέλω να ξέρεις πως πονώ
θέλω να ξέρεις σου ανήκει
το πιο κρυφό μου μυστικό
χθές το βράδυ στο όνειρό μου
ήρθες πάλι στο μυαλό μου
και με γέμιζες με χάδια
σαν τα πρώτα μας τα βράδια
Γιαχαμπίμπι Γιάλελέλι
η καρδιά μου εσένα θέλει
Γιαλελέλι Γιαχαμπίμπι
να ξερες πόσο μου λείπεις
Κλείνω τα μάτια και θυμάμαι
κλείνω τα μάτια και πονώ
θέλω μαζί σου να κοιμάμαι
θέλω μαζί σου να ξυπνώ
(Στίχοι/ Μουσική: Μάρκος Κούμαρης)
Congratulations to a generation
with no patience
a nation of Adhd patients
begging for followers
living in filters and colours
and only dreaming of millions and millions
and millions of dollars
Welcome to a global destruction of time
lonely children crying
parents with no time
spending hours and hours and hours online
everybody is shouting at you at the same time
Then Sometimes I Remember
How It Felt To Walk On A Beach Of Sand
Just Hand In Hand
and side by side
Leaving All The World Behind
I saw a whole generation
wasting their youth
begging for views
drifting far away from the truth
I saw school kids filming their fights
laughing at pain
evil prevail
cheering when others fail
oversexualized teens
and billions of screens
and dreams of being famous by all means
a whole planet looking in the same direction
and Ignorance win by election
Then Sometimes I Remember
How It Felt To Gaze On A Sky Of Stars
With Open Hearts
And An Empty Mind
Leaving All The World Behind
(Στίχοι/ Μουσική: Μάρκος Κούμαρης)
Στο κομμωτήριο που είναι εκεί στη γειτονιά μου
εκεί που λούζει και χτενίζει η κυρά Μαίρη
ένα κορίτσι την τηλεόραση κοιτάζει
και ονειρεύεται μια μέρα πως θα γίνει
ένα αστέρι
Στο κομμωτήριο που είναι εκεί στη γειτονιά μου
η κυρά Μαίρη αχ πόσο κουραζόταν
μα στην TV μπροστά η κορούλα ονειρευόταν
πως κάποια μέρα θα τη λούζανε τα φώτα
κι ένα πρωί στο Γιάννη το μπακάλη στη γωνίτσα
για αυτό το talent show άκουσε που πάνε τόσοι
συμμετοχή έπρεπε μόνο να δηλώσει
κι ίσως κατάφερνε από το κομμωτήριο
να γλυτώσει
να γίνει star
star, star, star
Κι έτσι ήρθε η ώρα μπροστά στους κριτές να τραγουδήσει
τρέμαν τα πόδια της μην κάνει κάνα λάθος
και η καρδούλα της χτυπούσε με μανία
μα η φωνούλα της παλλότανε με πάθος
ξαφνικά το πλατό απ’ τη δροσιά της
σα μαγεμένο έμοιαζε να την κοιτάζει
με zoom in κοντινό η χώρα παρακολουθούσε
τα δάκρυα της όταν τους ευχαριστούσε
την άλλη μέρα το τηλέφωνο χτυπούσε
στα πρωινάδικα με μιας την είχαν φέρει
της λέγαν “είσαι εσύ το επόμενο αστέρι”
και κάπου πίσω καμαρώνοντας κοιτούσε
η κυρά Μαίρη
κι έγινε star
star, star, star
Τα πάντα φάνηκαν να ανοίγονται μπροστά της
με προσοχή άκουγε εκείνο το στυλίστα
ίσως να διαφημίσει αυτό το ελαφρύ γιαούρτι
ή να ανοίξει κάποιο όνομα στην πίστα
τώρα οι καλύτεροι τη βάφουν και τη ντύνουν
και από κούκλα την κάνανε κουκλάρα
της λέγανε “χρυσή μου σου προτείνω να τολμήσεις
γόβες Louboutin με μια μπλούζα Che Guevara”
θυμάται εκείνα τα περιοδικά στο κομμωτήριο
τώρα είναι όλα εκεί κι ήρθαν να τη ρωτήσουν
αν δεχότανε γυμνή να τη φωτογραφίσουν
κι αν την ενδιέφερε ποτέ να τραγουδήσει
στην Eurovision
μια που είναι star
star, star, star
τώρα περάσανε περίπου έξι μήνες
κι αυτός ο μάνατζερ τηλέφωνο δεν πήρε
τα πρωινάδικα μοιάζουν να την ξεχάσαν
και η κυρά Μαίρη δάνειο ζήτησε και πήρε
αδίκως τα περιοδικά τα ξεφυλλίζει
στα πρωτοσέλιδα είναι μια άλλη κοπελίτσα
στο δρόμο πια κανένας δεν την αναγνωρίζει
πέρα απ’το Γιάννη το μπακάλη στη γωνίτσα
Στο κομμωτήριο που είναι εκεί στη γειτονιά μου
εκεί που λούζει και χτενίζει η κυρά Μαίρη
ένα κορίτσι την τηλεόραση κοιτάζει
που κάποια μέρα για λίγο είχε γίνει
ένα αστέρι
ήτανε star
star, star, star
(Στίχοι/ Μουσική: Μάρκος Κούμαρης)
βλέπω την σκόνη, βλέπω φωτιά
σβήνουν τα φώτα πέρα μακριά
τρέμει το χώμα, τρέμει η γη
ήρθε η ώρα, ήρθε η στιγμή
βλέπω να τρέχει, βλέπω να τρέχει
βλέπω να τρέχει απ΄τις πληγές
μαύρο νερό, μαύρο νερό
βλέπω να τρέχει απ’ τις πληγές
μαύρο νερό, μαύρο νερό
θέλω να ανέβω πάνω ψηλά
κει που ο αέρας φυσάει δυνατά
θέλω να μπήξω βαθιά το σπαθί
μέσα στην πέτρα, μέσα στη γη
θέλω να τρέξει, θέλω να τρέξει
θέλω να τρέξει απ τις πηγές
κρύο νερό, κρύο νερό
θέλω να τρέξει απ τις πηγές
κρύο νερό, κρύο νερό
(Στίχοι/ Μουσική: Joern-Uwe Fahrenkrog-Petersen, Carlo Karges)
Μήπως έχεις λίγο χρόνο
για μια ιστορία μόνο
το θυμάμαι σαν και τώρα
κάποτε σε κάποια χώρα
Μια πολύ ωραία μέρα
σηκωθήκαν στον αέρα
κάποτε πρίν από χρόνια
99 μπαλόνια
Στον ορίζοντα πετάνε
κόκκινα μπαλόνια πάνε
μες στον ήλιο λάμπυρίζουν
χαίρονται στριφογυρίζουν
μα τα ραντάρ πάνω στη γη
εντόπισαν την απειλή
μας επιτίθεται ο εχθρός
κόκκινος συναγερμός
99 αεροσκάφη
που ποτέ δεν κάνουν λάθη
ρίχνουν με αυτοθυσία
τους πυραύλους με μανία
κι όλοι βλέπουν ζώντανα
απ’ το δελτίο των 9
τον εχθρό μας στην οθόνη
ένα κόκκινο μπαλόνι
Όλες οι υπέρδυνάμεις
πες μου τώρα τι θα κάνεις
είπαν “τέρμα πια τα κόλπα”
θα μιλήσουνέ τα όπλα
αγριέυουν και μετριούνται
κι αλληλοκατήγορούνται
κόκκινα κουμπιά πατούν
όλα στάχτη θα γενούν
όλα στάχτη θα γενούν
για 99 μπαλόνια
πόλεμος για τόσα χρόνια
99 μπαλόνια
για 99 μπαλόνια
99 μπαλόνια
για 99 μπαλόνια
99 μπαλόνια
κυνηγάμε τόσα χρόνια
σε πολέμους μας τραβάνε
τα στραβά τους να ξεχνάμε
ώσπου να ρθει η μέρα εκέινη
που τίποτα δε θα μείνει
θα βαράμε με κανόνια
99 μπαλόνια
(Στίχοι/ Μουσική: Μάρκος Κούμαρης)
βουτηγμένα στο χρώμα, τα φοινικόδεντρα,
σαν δύει ο ήλιος, και μια ελαφρόπτερα,
κρατάς στο χέρι, και κοιτάζεις μακριά,
το πρώτο αστέρι, βγαίνει στον ορίζοντα
και μιλάς σιγά,
και κοιτάς ψηλά
αυτό είναι το νησί μας,
κι αυτή είναι η ζωή μας
κι η θάλασσα απέραντη βαθιά
αυτό είναι το νησί μας,
κι αυτή είναι η ζωή μας
κι εσύ γεμάτη μυστικά
όλα γυρίζουν, και χορεύουν στο μυαλό,
με ηλεκτρίζει, κάθε άγγιγμα απαλό,
με ψηλαφίζεις, και γεμίζω από καυτό
πόθο γιά σένα, και τον χρόνο σταματώ
και μιλάς σιγά,
και φιλάς γλυκά
αυτό είναι το νησί μας,
κι αυτή είναι η ζωή μας
κι η θάλασσα απέραντη βαθιά
αυτό είναι το νησί μας,
κι αυτή είναι η ζωή μας
κι εσύ γεμάτη μυστικά
(Στίχοι/ Μουσική: Μάρκος Κούμαρης)
Red sky
red as fire, sailor
inna di morning
Red sky
red as fire, sailor
take warning
Wreck to the seaman, (angel guard I-ah)
tempest to the field, (angel guard I-ah)
Sorrow to the shepherds,
(take warning)
woe unto the birds, (angel guard I-ah)
gusts and foul flaws (angel guard I-ah)
to herdsmen and to herds.
(take warning)
(Στίχοι/ Μουσική: Μάρκος Κούμαρης)
The giant stands high into the sky, Nyiragongo
covered in snow and ice
the giant stands high into the sky, Nyiragongo
so high
Don't wake up the giant, Nyiragongo
don't wake up the giant, Nyiragongo
sky up above us is grey,
grey, grey Nyiragongo
The giant gives life but some day,
he’ ll give you rain, rain
fire rain
Crying tears of fire, Nyiragongo
crying tears of fire,
tears of, tears of fire, Nyiragongo
Giant is awake
smoke covering sunlight
giant is awake
turning day into night , Nyiragongo
Crying tears of fire, Nyiragongo
crying tears of fire, Nyiragongo
tears of, tears of fire, Nyiragongo
(Στίχοι/ Μουσική: Μάρκος Κούμαρης)
Μου λές είναι αργά (α, α)
κι ίσως πρέπει να φύγω
μα ξέρω καλά
πως θέλω να μείνω ακόμα για λίγο
Δεν θέλω να πάω (όχι)
δεν θέλω να φύγω ακόμα
πρίν τα χείλη σου
φιλήσουν το δικό μου στόμα
Δεν θέλω να πάω (α, α)
στο σπίτι ακόμα
κι ας είναι αργά
εγώ δεν θέλω να πάω στο σπίτι ακόμα
Έξω φυσάει
μα έχει ζέστη το σώμα
μου λες είναι αργά
μα εγώ δεν θέλω να πάω στο σπίτι ακόμα
Δεν θέλω να πάω (όχι)
δεν θέλω να φύγω ακόμα
πρίν τα χείλη σου
φιλήσουν το δικό μου στόμα
Δεν θέλω να πάω (α, α)
στο σπίτι ακόμα
κι ας είναι αργά
εγώ δεν θέλω να πάω στο σπίτι ακόμα